-
1 farder
farder [faʀde]➭ TABLE 11. transitive verb[+ acteur] to make up2. reflexive verb► se farder ( = se maquiller) to put make-up on* * *faʀde
1.
1) fig to disguise [vérité]2) lit to put make-up on [visage]
2.
se farder verbe pronominal [acteur] to make up; [femme] ( tous les jours) to use make-up; ( un jour) to put on make-up* * *faʀde vt1) [visage] to make up2) lit, [vérité] to disguise* * *farder verb table: aimerA vtr1 fig to disguise [vérité];B se farder vpr [acteur] to make up; [femme] ( tous les jours) to use make-up; ( un jour) to put on make-up; elle s'est fardé les joues she's put blusher on her cheeks; tu te fardes trop you wear too much make-up.[farde] verbe transitif1. [maquiller] to make up (separable)farder la réalité/ses sentiments to disguise the truth/one's feelings————————se farder verbe pronominal (emploi réfléchi) -
2 farder
-
3 farder
-
4 farder
farder [faardee]♦voorbeelden: -
5 farder
farderzastírat (přen.)líčitmaskovatzamaskovat -
6 farder
vt.1. гримирова́ть/за=, накла́дывать/наложи́ть ◄-'ит► грим [на лицо́], кра́сить/на= [лицо́]; ма́зать ◄-'жу, -'ет►/на= [лицо́] fam.;farder son visage — кра́сить себе́ лицо́; se faire farder — гримирова́ться с чьей-л. по́мощьюfarder un acteur — гримирова́ть актёра;
2. fig. приукра́шивать/приукра́сить;farder la vérité — приукра́сить и́стину
■ vpr.- se farder
- fardé -
7 farder
-
8 farder
I vt1) красить, подкрашивать, румянить ( лицо)2) перен. при(у)крашивать3) подсовывать некачественные товары (покупателю, прикрывая их доброкачественными)•II vi2) уст. давить всей тяжестью3) мор. наполняться ветром ( о парусе) -
9 farder
-
10 farder
-
11 farder
отслаиваться; оседать -
12 farder
гл.1) общ. подкрашивать, румянить (лицо), подсовывать некачественные товары (покупателю, прикрывая их доброкачественными), красить, оседать (о стене)2) мор. наполняться ветром (о парусе)3) устар. давить всей тяжестью4) перен. прикрашивать, приукрашивать5) тех. оседать (напр. о стене), оседать (о стене, сооружении)6) стр. оседать (о сооружении) -
13 farder
انهارتداعىثقلجملخضبزخرفسقطلبسلفق -
14 farder
vt. FARDÂ (Albanais.001, Annecy, Chambéry, Cordon).A1) expr., femme trop fardée: po d'pintura < pot de peinture> (001). -
15 farder
-
16 farder
1. malować2. osiadać3. osuwać4. szminkować5. ubarwiać6. ubarwienie7. ubarwić -
17 farder
гримировать -
18 farder
vt.1. pardoz qilmoq, bo‘yamoq, surtmoq (yuzga)2. fig. bo‘yab ko‘rsatmoq, yashirmoq, xaspo‘shlamoq. -
19 farder
1) φτιασιδώνω2) φκιασιδώνω -
20 farder
1. trompemaski2. ŝminki
См. также в других словарях:
farder — 1. (far dé) v. a. 1° Mettre du fard. On lui a fardé le visage. Se farder, farder à soi. Se farder le visage. 2° Donner à une chose du lustre, une apparence qui en cache les défauts. Farder une étoffe. Farder sa marchandise. • Et moi,… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
farder — v. a. Mettre du fard. Une femme qui se farde. se farder le visage. Il signifie fig. Donner à une chose un faux lustre qui en cache les defauts. Farder un drap. farder une estoffe. farder sa marchandise. On dit aussi fig. Farder son discours.… … Dictionnaire de l'Académie française
farder — de langage, Calamistris inurere, per metaphoram. Pallier ou farder une cause, Dare colorem causae deformi. B. Farder quelque chose et la faire monstrer plus belle qu elle n est, Mentiri colorem fuco. Farder une chose vieille pour la vendre plus… … Thresor de la langue françoyse
Farder — (Färder), kleine Insel am Eingange des Christiania Fjord, an der Küste des norwegischen Stiftes Aggerhuus, mit Leuchtfeuer … Pierer's Universal-Lexikon
farder — 1. farder [ farde ] v. tr. <conjug. : 1> • XIIe; frq. °farwidhon « teindre » 1 ♦ Mettre du fard à (qqn), sur son visage, sa peau. ⇒ maquiller. Farder un acteur. ⇒ grimer. Se farder les yeux. ⇒ se faire. « Quand elle avait fini de se… … Encyclopédie Universelle
FARDER — v. a. Mettre du fard. Se farder le visage. On l emploie aussi avec le pronom personnel régime direct. Une femme qui se farde. Il signifie figurément, Donner à une chose un faux lustre qui en cache les défauts. Farder un drap. Farder une étoffe … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
FARDER — v. tr. Enduire de fard. Se farder le visage. Absolument, Se farder. Une femme qui se farde. Prov., Temps pommelé et femme fardée ne sont pas de longue durée. Il signifie, au figuré, Parer une chose d’un faux lustre. Farder sa marchandise. Il… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
FARDER — v. n. S affaisser, se détruire par son propre poids. Ce mur farde, commence à farder … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
farder — obsolete variant of farther * * * farder obs. var. of farther a., adv., and v … Useful english dictionary
Farder Coram — Personnages d À la croisée des mondes À la croisée des mondes Philip Pullman Les Royaumes du Nord livre film La Tour des anges livre film Le Miroir d … Wikipédia en Français
farder — vt. FARDÂ (Albanais.001, Annecy, Chambéry, Cordon). A1) expr., femme trop fardée : po d pintura <pot de peinture> (001) … Dictionnaire Français-Savoyard